Natalie Humbreis

Imię i nazwisko: Natalie Humbreis
Wiek: 23 lata
Zawód: Aktorka
Status materialny: Coraz wyższy





Historia postaci:
Natalie pochodzi z małego miasteczka, leżącego na północy Włoch niedaleko granicy z Francją. Jej mam była francuską , wychowującą się w poprawnej, eleganckiej rodzinie gdzieś na przedmieściach Paryża. Francesa, bo tak się nazywała matka Natalie, była zwykłą, prostą dziewczyną którą rodzice postanowili wysłać do szkoły pensjonarskiej aby uczyła się podstaw matematyki, języka, haftu, gotowania i takich tam różnych rzeczy, które potem miałby się jej przydać w życiu codziennym dobrej, kochającej żony. Jednak Francesca nie widziała siebie w takiej roli, w jej głowie snuły się plany o popularności, wkroczeniu na „salony”, bogactwie i luksusie. Tak, takie życie było dla niej…
Mając zaledwie osiemnaście lat uciekła z domu. Nie widziała dla siebie miejsca we Francji, wiedziała, że rodzice i tak by ją znaleźli gdyby pozostała w kraju. Ojciec był szanowanym biznesmenem i pewnie zrobiłby wszystko aby odnaleźć starszą córkę.
We Włoszech Francesca znalazła dla siebie miejsce w małym miasteczku leżącym kilkanaście kilometrów1) przy granicy. Nie chciała gnać dla jej, bała się, że kiedy będzie potrzebowała pomocy będzie za daleko aby wrócić do domu… Tak, taka myśl ciągle siedziała jej w głowie.
Zatrudniła się jako kelnerka, nie miała ani doświadczenia ani wykształcenia więc trudno byłoby zdobyć coś więcej. Wreszcie poznała przystojnego Włocha, starszego sporo od jej, ale to jej nie przeszkadzało. Tak naprawdę najważniejsze chyba było to, że miał stałą posadę i mieszkanie gdzie mogła się wprowadzić. Wkrótce wzięła ślub i zaczęła prowadzić dotąd niechciane życie kury domowej.
To właśnie wtedy zrozumiałą, że ucieczka od rodziców i szkoły była błędem i przysięgła sobie, że jeżeli urodzi córkę to nie da jej zmarnować życia i wychowa ją na porządną gospodynię.
Kilka miesięcy później na świat przyszła Natalie…
Historia jednak powtórzyła się. Kiedy dziewczyna dowiedziała się o zamiarach matki uciekła z domu. Jednak nie za granicę a do Rzymu, stolicy Włoch. Na szczęście Natalie wykazała się większą zaradnością niż jej matka. Już w pierwszy dzień po przybyciu do miasta znalazła i pracę i nocleg. Z początku było to zwykłe sprzątnie w motelu, jednak dzięki temu przeżyła jakoś pierwsze tygodnie spędzone w Rzymie. Kiedy przyszedł drugi miesiąc usłyszała o castingu o jakiejś pobocznej roli w jednym z teatrów.
Okazało się wtedy nie tylko, że Natalie potrafi przekonać do siebie ludzi, ale również to, że posiada zalążki talentu aktorskiego. Tak więc dziewczyna dostała angaż i tymczasowe pozwolenia na nocowanie w teatrze.
Od tej pory było już co raz lepiej. Związała się z teatrem na dłużej, zagrała w siedmiu sztukach w tym dwie role drugoplanowe. To pozwoliło jej zarobić na własne cztery kąty. Ciasne, mało wygodne… Ale własne. Kiedy skończyła dwadzieścia jeden lat została zauważona na premierze ostatniej sztuki przez włoskiego, początkującego reżysera. Zaproponował on dziewczynie epizod w jego pierwszym filmie.
Natalie nigdy nie wiązała przyszłości z aktorstwem, teatrem czy filmem. Lecz życie toczy się dalej. Uciekła z domu, musiała sobie jakoś radzić. Brakowało jej pieniędzy na spłatę mieszkania, pensja teatralna nie była w cale wysoka.
I tak właśnie Natalie zagrała w swoim pieszym filmie. Plan zdjęciowy z jej udziałem trwał tylko trzy dni, ale to wystarczyło, aby dziewczyna zakochała się w kamerze, a kamera w niej. Niestety, pierwszy film reżysera obył się bez dużej widowni czy pozytywnych komentarzy ze strony krytyków. Raczej jako dzieło nie zostało zauważone.
Jednak reżyser nie poddał się. I nie zamierzał rezygnować z nowo odkrytej aktorki. Obsadził ją w swoim drugim filmie przydzielając jej tym razem postać drugoplanową. I to był strzał w dziesiątkę. Krytycy docenili film nie przegapiając także udziału Natalie. Wkrótce powstały dwa kolejne filmy a Humbreis miała szanse odegrać rolę pierwszoplanową. Filmy nie schodziły z ekranów kin miesiącami. Reżyser zdobył sławę i rozgłos stając się jednym z bardziej popularnych ludzi we Włoszech. Natalie z kolei grała rolę jego muzy… Do czasu. Komuś widocznie nie spodobało się coś w filmach reżysera. Krytycy nagle zmienili zdanie oskarżając publicznie go o plagiaty, brak pomysłowości czy prostotę. Wreszcie nazwano Natalie beztalenciem i podejrzewano, że angaż w filmie dostała tylko dzięki sypianiu z reżyserem. Wreszcie sytuacja zrobiła się tak nieznośna, że dziewczyna postanowiła uciekać, nie widząc innego wyjścia z sytuacji.
I tak dotarła do Anchor City. Miasta, w którym podobno osiadła jej kuzynka. Dalszą część historii zapełnią pewnie karty o szukaniu siostry ciotecznej, budowanie z nią relacji… O pobycie w mieście, gdzie diabeł mówi „dobranoc”.


Charakter:
W dzieciństwie Natalie byłą cichą, nieśmiałą dziewczynką. W szkole miała niewielu znajomych, poza szkołą jeszcze mniej. Swój wolny czas spędzała w samotności, malując, rysując, bawiąc się kallami. Ot, zwykłe dzieciństwo nieśmiałego dziecka.
Kiedy stała się nastolatką a jej rodzice postanowili oddać ją na wychowanie do szkoły pensjonarskiej, uciekła z domu. W Rzymie stałą się bardziej otwarta, nauczyła się poznawać siebie jaki żyć i poruszać w tłumie. Stała się bardziej śmiała, odważna i rozmowna co później okazało się pomocne. Kiedy zaczęła grywać w filmach zaczęto zapraszać ją na tak zwane „salony” gdzie musiała sprytnie a jednocześnie dyskretnie wkręcić się w śmietankę towarzyską. Polubiła życie w luksusie, trzymała z najlepszymi. Nawet nie zauważyła kiedy oddaliła się od starych przyjaciół, których poznała w teatrze. Jej uprzejmość wobec nich zamieniła się raptem w obojętność a najczęstszym co od niej mogli usłyszeć to „Mówiłam ci, nie mam czasu…”
Kiedy wybuchł ten cały skandal z jej udziałem musiała się bronić, a jej bronią był sarkazm, cynizm i chłodne spojrzenia. Odkąd tylko krytycy zaczęli przyczepiać się do jej talentu całą śmiet5anka towarzyska, w której się obracała odwróciła się od niej. Została sama co wywołało u niej jeszcze większą gorycz i zobojętnienie wobec świata.


Zainteresowania:



Rodzina:
-> Elena Levittoux - siostra cioteczna
-> Francesca Humbreis - matka
-> Dominic Humbreis - ojciec


Coś od siebie na temat postaci*:
-> Natalie zagrała w czterech filmach i tylko raz rolę pierwszoplanową.
-> Do tej pory nie utrzymuje kontaktu z rodzinom, pomimo iż podczas kręcenia filmów rodzicie próbowali się z nią skontaktować.
-> Tylko ona i reżyser znają prawdę o całym zamieszaniu związanym z ich współpracą.
-> Reżyser – Benjamin Gorlomi